Superstudio
bewoonde ruimte
Samenvatting
De gerenommeerde architect Giovanni Michelucci en de kunstcriticus Laura Vinca Masini waren de twee hoofdcuratoren van ‘La Casa Abitata’ (het bewoonde huis), de Florentijnse biënnale over interieurarchitectuur en – ontwerp van 1965. In het Palazzo Strozzi werd een aantal stijlkamerinstallaties gepresenteerd, waar bezoekers doorheen konden wandelen. De zo goed als vergeten Florentijnse tentoonstelling bracht een aantal van de meest opmerkelijke architecten en ontwerpers van Italië bijeen om nieuwe en creatieve plannen voor de eigentijdse woonomgeving onder de aandacht te brengen. In een in Domus gepubliceerd hoofdartikel over de tentoonstelling betreurde de redactie het dat deze kritische visie op de woonomgeving door een groep gewaardeerde architecten en ontwerpers niet was gegeven op de triënnale van Milaan.
Vinca Masini benadrukte in haar inleiding tot de catalogus dat er tussen de geselecteerde deelnemers geen enkele consensus heerste en dat het haar bedoeling was: ‘(…) aandacht te vragen voor het onvermogen van de eigentijdse woning om een specifieke functie te vervullen, onderworpen aan de markt, de algehele toestand van de bouwsector en de crisis waarin onze steden verkeren, in de greep van steeds anoniemer wordende bouwprogramma’s die steeds sterker worden ingeperkt door de onmiddellijke behoeften van de massa’. Ze voegde daaraan toe: ‘Het lijkt me duidelijk dat de gemiddelde persoon zichzelf alleen kan redden door zijn eigen menselijke maat te herontdekken, door zijn vrijheid te heroveren, terwijl de conditionering, de onbespreekbaarheid en de gewenning, veroorzaakt door propaganda en reclame, op alle mogelijke manieren en met alle middelen van de “welvaartscultuur” opgeroepen, op hun plaats kunnen worden gezet en via een individueel denkproces kunnen worden teruggedrongen binnen de grenzen van hun betekenis.’
