IBA BERLIN 2020 De nalatenschap
Interview met Vanessa Miriam Carlow
Samenvatting
‘Wenn es um architektonischen Glanz geht, dann träumt man in Berlin gerne von vergangener Größe’. Met deze analyse opende de Berlijnse krant Tagesspiegel een artikel over de sloop van het Lützowplatzcomplex, een woningbouwproject naar ontwerp van de bekende architect Matthias Oswald Ungers.1 Dit project was één van de concrete resultaten van IBA 1987, de Internationale Bauausstellung die dat jaar aan het publiek werd gepresenteerd. De woningen werden begin 2013 afgebroken; de sloop viel ongeveer samen met het plan om de Kreuzbergtoren, John Hejduk’s bijdrage aan IBA 1987, af te breken. De Kreuzbergtoren (overigens een van Hejduk’s weinige gerealiseerde projecten) ontsprong de dans, heeft nu zelfs de monumentenstatus gekregen en wordt bovendien door de nieuwe eigenaren gerestaureerd.
Intussen werden plannen gemaakt voor een nieuwe Bauausstellung: de IBA Berlin 2020. Kort samengevat waren de ambities van deze IBA dat in de stad niet alleen ‘dromen van vergane glorie’ verwezenlijkt worden, zoals de herbouw van het voormalige stadsslot (tegenwoordig het Humboldtforum), maar dat de inwoners ook trots moeten kunnen zijn op de eigentijdse antwoorden, die hun stad weet te formuleren op actuele vraagstukken van huisvesting en openbare ruimte. Helaas werden de voorbereidingen voor de nieuwe IBA dit najaar stopgezet. Een bericht op de officiële website laat weten dat de Senaat geen budget heeft gereserveerd in de begroting van 2014-2015 om de IBA te continueren. Desondanks ‘zullen de belangrijke thema’s op de agenda blijven, ook zonder het kader van een Internationale Bauausstellung’.
