Woningbouw in tijden van crisis

De groeiwoning als antwoord?

Samenvatting

Als we terugblikken op de geschiedenis van (woning)bouwtentoonstellingen zien we tegelijkertijd een geschiedenis van de woningbouwarchitectuur en het daarmee samenhangende woningbouwvraagstuk. De tentoonstellingen kunnen gezien worden als spiegel van de maatschappelijke ontwikkelingen in die tijd, waarbij architecten probeerden antwoord te geven op kwesties, die op het snijvlak van heden en toekomst lagen.

Belangrijke ontwikkelingen in de woningbouw volgen veelal uit een periode van maatschappelijke misère – de beste ideeën worden vaak uit nood geboren. Bouwtentoonstellingen hebben een niet te onderschatten rol gespeeld in het promoten van die ideeën. Nieuwe ideeën en oplossingen konden hier vrij ontstaan omdat – zonder directe opdrachtgever en bewoner – gezocht kon worden naar de uithoeken van het mogelijke, op bouwtechnisch gebied, maar juist ook op cultureel- maatschappelijk gebied.

In 1932, de tijd waarin de wereld zich in economisch zwaar weer bevond, werden in Berlijn en Wenen twee opmerkelijke bouwtentoonstellingen georganiseerd: ‘Sonne Luft und Haus für Alle!’ en ‘Das wachsende Haus’. Beide tentoonstellingen probeerden een antwoord te geven op de gevolgen van de financiële crisis voor de woningbouw.