Miss Sargfabrik Wenen/Vienna
BKK-3
Samenvatting
Het Weense woningbouwproject Miss Sargfabrik (2000) is het vervolg op een nabijgelegen project (1996), met de naam Sargfabrik. Ze hebben veel met elkaar gemeen: feloranje gevels met een uitzonderlijk programma waarin naast wonen ook plek is voor collectieve en, in het geval van Sargfabrik, publieke functies. Bovendien hebben ze dezelfde opdrachtgever: een collectief met de naam ‘Verein für integrative Lebensgestaltung’. Het collectief noemt zichzelf een ‘Baukünstlerkollektiv’, en de twee architecten onder hen die het ontwerp maakten, hebben hun bureau naar dit fenomeen genoemd: BKK-3.
Aan zowel Sargfabrik als Miss Sargfabrik ligt de wens ten grondslag om een ander soort woningbouw te realiseren dan in Wenen op dat moment beschikbaar was. De eenvormigheid van de modernistische woningbouwdoctrine was de opdrachtgevers en ontwerpers een doorn in het oog. In hun optiek was het modernistische streven naar licht, lucht en ruimte, het ontwarren van wonen, werken, verkeer en ontspanning, en het zoeken naar nieuwe vormen van wonen en samenleven, verworden tot een voornamelijk industriële woningbouwproductie waarin het niet meer gaat over het accommoderen van individuele wensen, maar om het realiseren van grote aantallen minimale wooncellen.