Funenpark Amsterdam

de Architekten Cie.

Samenvatting

Sinds de jaren 1990 is het Oostelijk Havengebied in Amsterdam ontwikkeld tot een woon- en werkgebied volgens uiteenlopende stedenbouwkundige modellen. Op Java-eiland is met gesloten bouwblokken een soort superblok gemaakt, met toegevoegde functies in de hoven. Borneo-Sporenburg is bedekt met een compact weefsel van smalle en diepe patiowoningen, afgewisseld met enkele grote woongebouwen. Aan de Piet Heinkade refereren stevige gebouwen aan de grote schaal van de pakhuizen die hier ooit het beeld bepaalden. Aan het meest recent herontwikkelde deel van het Oostelijk Havengebied, een voormalige haven met de naam Funen, ligt het model ten grondslag van villa’s in het park.

Het Funen is een driehoekig gebied van circa 3,5 ha, begrensd door een spoorlijn, de Cruquiuskade en de Czaar Peterbuurt. Het was geen haven meer toen ontwikkelaar IBC het terrein kocht van de Nederlandse Spoorwegen: jarenlang had het dienst gedaan als overslagterrein voor Van Gend & Loos. De ligging naast het spoor maakte het daarvoor geschikt; voor de nieuwe functie, woningen, was de nabijheid tot de treinrails problematischer. Het stedenbouwkundig plan komt rechtstreeks voort uit de poging een oplossing voor dat probleem te vinden. De Architekten Cie., die de besloten prijsvraag won, plaatste een in hoogte oplopend, haakvormig gebouw langs het spoor en de Cruquiuskade. In de luwte hiervan liggen 16 stadsvilla’s: blokjes van verschillende grootte, met uiteenlopende aantallen woningen, uitgewerkt door verschillende architecten. Het park waarin deze stadsvilla’s staan, en dat een buffer vormt met de Czaar Peterbuurt, geeft het project zijn naam: Funenpark.