Barbican Londen

Chamberlin, Powell & Bon

Samenvatting

De grootschalige verwoestingen in de Tweede Wereldoorlog in Londens financiële hart, the City of London, waren oorzaak dat de al jaren daarvoor ingezette daling van het aantal inwoners nog toenam. Het aantal van 120.000 bewoners in 1851 was een eeuw later gereduceerd tot nauwelijks 5.000. De Corporation of London, het bestuur van de City, besloot om deze ontwikkeling te keren en bestemde, ondanks de lagere opbrengsten, een van de grootste bomkraters in de stad – het Barbicanterrein – als nieuw woongebied. Chamberlin, Powell en Bon, de architecten van het direct ten noorden van het Barbican gelegen Golden Lane project, succesvol resultaat van een prijsvraag uit 1951, werden uitgenodigd een plan te maken. Na een eerste voorstel voor een rasterbebouwing die afwisselend openbare en privé binnenhoven omsloot, werd in 1959 een tweede voorstel gepresenteerd dat, ondanks de lange bouwtijd die tot ver in de jaren 1970 zou duren, in hoofdlijn ongewijzigd werd uitgevoerd.