Rabenhof Wenen
Hermann Aichinger & Heinrich Schmid
Samenvatting
Het grootscheepse woningbouwprogramma van de stad Wenen tussen 1923-1934 is een uniek voorbeeld van een directe verbinding tussen politiek en architectuur. Wenen werd tussen 1919-1934 geleid door een sociaaldemocratisch stadsbestuur, en was, onder de naam het Rode Wenen, een politieke enclave in een verder zeer conservatief en klerikaal bestuurd Oostenrijk.
De sociale en economische problemen in Wenen waren kolossaal na het einde van de Eerste Wereldoorlog en het uiteenvallen van het Oostenrijks-Hongaars keizerrijk. Enorme werkeloosheid onder de arbeidersbevolking ging samen met miserabele woonomstandigheden, destijds algemeen beschouwd als de slechtste van Europa. Het stadsbestuur initieerde een bouwprogramma om voor de verarmde arbeidersbevolking goede en betaalbare woningen te bouwen, die gefinancierd werden met de inkomsten van nieuw geïntroduceerde gemeentelijke belastingen. Vanaf 1923 kwam een groot aantal bouwprojecten tot stand, in totaal 64.000 woningen. De huur was zeer laag, omdat deze alleen was gebaseerd op een bijdrage aan het onderhoud. De kosten voor levensonderhoud voor de bewoners verminderde daardoor sterk.
