IJburg blok 23 & 24 Amsterdam Architekten Cie., Dick van Gameren, VMX (blok 23) Meyer en Van Schooten, Claus en Kaan, ANA (blok 24)

Auteurs

  • Karin Theunissen TU Delft, Architecture and the Built Environment
  • Sebastiaan Kaal TU Delft, Architecture and the Built Environment

Samenvatting

De uitbreidingswijk IJburg, aan de oostkant van Amsterdam, bestaat uit zeven kunstmatige eilanden. Eén daarvan, het grootste, is Haveneiland. De blokken op Haveneiland west zijn ontwikkeld door consortia van opdrachtgevers en ontwikkelaars/bouwers. Voor elk blok is een coördinerend architect aangesteld die samen met andere bureaus, ook de uitwerking voor zijn rekening neemt. Deze strategie bleek duur en tijdrovend, zodat in het later ontwikkelde Haveneiland oost gekozen is voor één uitvoerende architect per blok. Na de economische recessie van begin van de 21e eeuw moest de ontwikkeling van Haveneiland west immers drastisch worden bijgesteld.

Het stedenbouwkundig plan voor IJburg is gemaakt door Felix Claus, Frits van Dongen en Ton Schaap. Dit voorziet op Haveneiland in een raster van straten, waartussen rechthoekige blokken ontstaan met een lengte van 175 m en een breedte die varieert van 90 tot 70 m. Het raster van blokken en straten is doorsneden door een gracht.

Wezenlijk kenmerk van de grondlegger is dat het binnenterrein van de blokken tot het publieke domein behoort. De organisatie van de binnengebieden is een primaire ontwerpopgave. De bouwblokken moeten dus geopend zijn, de binnenhoven verbonden met de omliggende straten. De voorgeschreven woningdichtheid is zo hoog dat het binnengebied van de blokken voor een deel bebouwd moet worden. Hierdoor ontstaan binnen één blok gevarieerde en gedifferentieerde publieke ruimten. Het oorspronkelijke idee om de binnenterreinen ’s avonds af te sluiten, stuitte op bezwaren van ontwikkelaars die problemen voorzagen met het beheer.

Rond alle blokken (behalve aan de IJburglaan) is een strook van 1,2 m voorzien, die door de bewoners kan worden gebruikt om de stap van publiek (de straat) naar privé (de woning) minder abrupt te maken. Het parkeren dient grotendeels op eigen terrein te gebeuren. Vrijwel overal resulteert dit in parkeerkelders. Een opvallende uitzondering vormt het blok van VMX, dat over een autolift beschikt.

Biografie auteur

Sebastiaan Kaal, TU Delft, Architecture and the Built Environment

Sebastiaan has a vast amount of expertise in the field of housing, building reuse and the design of exhibition facilities. As an architect he was involved in the design of: Villa 4.0, Naarden; Housing Funenpark, Amsterdam and the Contemporary Realism Department in Assen. Sebastiaan’s projects lie firmly in the intersection between architecture and the interior, respecting the presence of one condition whilst solving the other. Sebastiaan graduated in 1996 from the Technical University of Delft. He now teaches at TU Delft on a regular basis and has been involved in several research projects on housing. Sebastiaan joined Mecanoo in 2013 after working for 15 years at Dick van Gameren Architects. He became an associate architect in 2014.

##submission.downloads##

Gepubliceerd

2018-06-01

Citeerhulp

Theunissen, K., & Kaal, S. (2018). IJburg blok 23 & 24 Amsterdam Architekten Cie., Dick van Gameren, VMX (blok 23) Meyer en Van Schooten, Claus en Kaan, ANA (blok 24). DASH | Delft Architectural Studies on Housing, 1(01), 84–95. Geraadpleegd van https://journals.open.tudelft.nl/dash/article/view/4531