Nooit meer verhuizen?
Samenvatting
Stedenbouw werd in Nederland lang vanuit de anonimiteit van overheidsdiensten bedreven. In de jaren tachtig van de vorige eeuw werd die aanpak verlaten en traden een aantal stedenbouwers van gemeentelijke diensten duidelijk naar voren. Het is ook de periode, waarin de stadsvernieuwingsopgave op haar einde loopt en een nieuwe uitdaging zich aandient: het stoppen van de leegloop.
Tegen de achtergrond van deze ontwikkelingen begint stedenbouwer Ton Schaap zijn loopbaan bij de Amsterdamse Dienst Ruimtelijke Ordening. In de jaren die volgen is hij mede verantwoordelijk voor de aanpak van het Oostelijk Havengebied en groeit hij uit tot een van de spraakmakende stedenbouwers van ons land. Schaap ontdekt tijdens het ontwerpwerk voor het KNSM-eiland, het Java-eiland en Borneo-Sporenburg nieuwe mogelijkheden, door vroegtijdig in het proces architecten bij het ontwerp te betrekken. Eén van de belangrijke vernieuwingen is de introductie van openbaar toegankelijke bouwblokken. In zijn stedenbouwkundig ontwerp voor IJburg past Schaap deze typologie opnieuw. Hier merkt hij echter ook dat de nieuwe openbare ruimte beperkingen kent. We spreken met hem over de geschiedenis van het publiek toegankelijke bouwblok, de mogelijkheden en onmogelijkheden ervan en de toekomst van deze typologie.
