Piazza Céramique Maastricht (NL)

Jo Janssen & Wim van den Bergh

Samenvatting

Piazza Céramique kan worden opgevat als een van de sluitstenen van het vanaf 1987 naar een masterplan van Jo Coenen ontworpen Maastrichtse stadsdeel Céramique. Dit plan voorziet in een forse uitbreiding van het binnenstadsareaal met een stedelijk programma van wonen, werken en cultuur, op de plek van het voormalige fabrieksterrein van de Société Céramique en (later) de aardewerkfabrieken van Sphinx. Waar het gros van de woongebouwen U-vormige appartementenblokken met groene binnenhoven zijn, die zich openen naar de Avenue Céramique, neemt dit stedelijke ensemble een eigen plaats in door ‘het buitenste’ van het in het masterplan voorziene stedelijke bouwblok ‘naar binnen te keren’. In plaats van één bouwblok ontwerpen de architecten een compositie van drie bouwblokken op een (parkeer)podium, die zich voegt in het stedenbouwkundige speelveld dat de omringende bebouwing biedt. Deze open compositie zorgt ervoor dat de publiek toegankelijke piazza en de ten oosten van blok B gelegen stadstuin, die wordt begrensd door de voormalige fabrieksmuur, op een vanzelfsprekende manier schakels worden in het fijnmazige voetgangersnetwerk dat diverse binnenhoven en straten met elkaar verbindt. Twee hogere kubische volumes (A, alleen stadswoningen en B, gemengd programma) aan de noordkant en een smal lager bouwvolume (C, een rij van zeven praktijkwoningen, ontworpen door Luijten/Verheij architecten) aan de zuidzijde verhouden zich heel precies tot elkaar en tot de aangrenzende gebouwen, alle gematerialiseerd in dezelfde rode baksteen. De stenige openbare ruimte versterkt de formele stedelijke architectuur van de twee palazzi.