Poblado Dirigido de Entrevías, Madrid (ES)

Francisco Javier Sáenz de Oiza, Manuel Sierra Nava & Jaime de Alvear Criado

Samenvatting

Aan het eind van de jaren 1950 ging Spanje nog gebukt onder de gevolgen van twee oorlogen: de Spaanse Burgeroorlog en de Tweede Wereldoorlog. Het land moest niet alleen weer worden opgebouwd, maar er lag ook de uitdaging nieuwe stedelijke ontwikkelingen te plannen en uit te voeren. Het autocratische regime van generaal Franco zag zich genoodzaakt een aantal noodmaatregelen te nemen om een verdere uitwas van sloppenwijken, die zich onbeheersbaar rondom de steden ontwikkelden, tegen te houden. Dit proces diende dan wel gecombineerd te worden met een langetermijnvisie en uitbreidingsplannen voor de stad.

De ‘Poblados Dirigidos de Renta Limitada’ (wijken bestemd voor mensen met lage inkomens), die tussen 1956 en 1966 als satellietkernen rondom Madrid werden gebouwd, moesten onderdak bieden aan de massale stroom, van het platteland afkomstige migranten. De zeven voorbeeldwijken die rondom de Spaanse hoofdstad verrezen waren: Entrevías, Canillas, Fuencarral, Orcasitas, Caño Roto, Manoteras en Almendrales. Zij vormden een kortstondige, maar prachtige reeks oplossingen voor de woningnood op basis van moderne uitgangspunten zoals budgettaire optimalisatie en constructieve rationaliteit in combinatie met stedelijke kwaliteit.