Redactioneel
DOI:
https://doi.org/10.7480/dash.12/13.4990Samenvatting
Vorig jaar, zomer 2014, hield Charles Correa tijdens een door DASH georganiseerd seminar in Delft een vurig pleidooi voor een architectuur voor betaalbare woningbouw die niet uitgaat van massa en van dichtheid, maar van ruimte en openheid.
Modellen voor grootschalige en betaalbare woningbouw baseren zich in zijn ogen te veel op een maximalisering van aantallen; ze vergeten de noodzaak ruimte te scheppen voor het dagelijks leven, waar wonen en werken samengaan, en groei en ontwikkeling mogelijk blijven.
De door hem benoemde tegenstellingen markeren op scherpe wijze het dilemma van betaalbare woningbouw: hoe kan ondanks de vaak enorme economische en ruimtelijke druk in steden voorkomen worden dat woningen voor stadsbewoners zonder of met een beperkt inkomen tot een minimale voorziening gereduceerd worden, die geen ruimte biedt aan het creëren van werk en sociale netwerken?