Port Grimaud Saint-Tropez

François Spoerry

Samenvatting

In de naoorlogse jaren trok de Franse architect François Spoerry fel van leer tegen het modernisme in het algemeen en in het bijzonder tegen le Corbusier. Hij bestreed de ‘mythe’ van het modernisme, die volgens hem onleefbare steden opleverde met een gebrek aan welbevinden en sociale cohesie. Hiertegenover stelde hij zijn architecture douce, een architectuur gebaseerd op traditionele bouwvormen en woongemeenschappen, waar begrippen als collectief geheugen en de menselijke maat een belangrijke rol spelen.

Begin jaren 1960 kocht Spoerry een stuk moeras van 25 ha in de baai van Saint-Tropez waar hij zijn fascinatie voor de traditionele architectuur langs de Middellandse Zee en zijn passie voor het zeilen wilde samenbrengen. De Cité lacustre, waterstad, van Port Grimaud werd opgezet als een jachthaven met recreatiewoningen en kreeg de vorm van een Venetiaans lagunestadje met een aaneenrijging van Provençaalse huisjes, elk met een ligplaats voor een zeiljacht. Spoerry trad op als ontwerper én ontwikkelaar. De start was moeizaam, omdat het vrijwel onmogelijk bleek investeerders te vinden. Uiteindelijk lukte het hem een eerste fase te voltooien in de hoop zo kopers voor de volgende fase te kunnen interesseren. De gevolgde tactiek werkte, het project sprak tot de verbeelding en werd gefaseerd geheel gerealiseerd.

Port Grimaud is ontworpen als een aaneenschakeling van (schier)eilanden, waarbij het water tot diep in het gebied doordringt, zodat vrijwel elk huis direct aan het water ligt en de beschikking heeft over een ligplaats voor de boot. De lange rijen woningen liggen gegroepeerd in clusters op de eilandjes en landtongen, en omsluiten straten en pleintjes waarin slechts beperkt ruimte is voor auto’s. Parkeerruimte is vooral aangelegd langs de randen van het project.