Bunker 599

December 2012

Het water, het riet, het te hoge gras. Onze voeten worden nat, onze broekspijpen ook. De schapen schrikken en hobbelen snel voor ons uit. Witte wolken in het groen.

De bunker ligt daar, onverscholen aan het water. Het beton lijkt bijna zacht.

Ik begin aan het eind. De lijn is scherp, messcherp. Het water beweegt zwart om me heen. Ik loop dwars door de geschiedenis heen. Deze blijkt glanzend en glad gepolijst.

 

Laura Theng